Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Comprehensum, quod cognitum non habet? Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?
At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Quid censes in Latino fore? Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est.
Duo Reges: constructio interrete. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Tanti autem aderant vesicae et torminum morbi, ut nihil ad eorum magnitudinem posset accedere. Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus? Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Tria genera bonorum; Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Ad eos igitur converte te, quaeso.
Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas? Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum. Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus;
Quis hoc dicit? Tanta vis admonitionis inest in locis; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat; Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.